Legenda Legii zaczynała w ŁKS-ie. Deyna i Górski przy al. Unii

Kazimierz Deyna i Kazimierz Górski osiągnęli największe sukcesy w historii polskiej piłki. Kariera legenadarnego napastnika zaczęła się… w ŁKS-ie!

Jeden spędził rok jako trener, drugi zagrał tylko jeden mecz. ŁKS był ważnym przystankiem w karierach dwóch legend polskiej piłki – Kazimierza Górskiego i Kazimierza Deyny. Napastnik z al. Unii trafił do Warszawy. Panowie wspólnie osiągnęli największe sukcesy w historii polskiej piłki.

Kazimierz Górski w ŁKS-ie

Kazimierz Górski miał epizod w ŁKS na początku lat 70., kiedy równolegle pełnił funkcję selekcjonera reprezentacji Polski. Formalnie był konsultantem klubu, współpracując z Pawłem Kowalskim i Romualdem Fice. Jego debiut przyciągnął na stadion przy al. Unii aż 36 tysięcy widzów, a zespół wygrał z Gwardią 1:0. W ŁKS prowadził kilku przyszłych reprezentantów Polski, m.in. Jana Tomaszewskiego, Mirosława Bulzackiego, Jerzego Kasalika i Ryszarda Polaka. Współpraca zakończyła się po historycznym awansie reprezentacji na MŚ 1974 po zwycięstwie na Wembley.

Legia ukradała Deynę ŁKS-owi

Krótko w ŁKS-ie był Kazimierz Deyna. Rozegrał tylko jeden mecz – 8 października 1966 roku przeciwko Górnikowi Zabrze (0:0). Wcześniej błysnął w drugim zespole, strzelając pięć bramek Włókniarzowi Białystok. Do Łodzi trafił z Włókniarza Starogard Gdański, który należał do tej samej federacji przemysłu lekkiego co ŁKS.

O młodego pomocnika walczyło kilka klubów. Przedstawiciele Arki przyjeżdżali nawet do Łodzi, gdzie Deyna mieszkał u brata. Wisła Kraków wysłała do rozmów dzielnicowego, bo klub podlegał wtedy Milicji Obywatelskiej. Zainteresowane były też Legia i Zawisza, dostrzegając w nim talent i to, że jest w wieku poborowym.

Generałowie zadecydował szybko. Po meczu z Górnikiem trzech piłkarzy ŁKS-u dostało powołanie do wojska. Klub wynegocjował z Legią, że wyśle tylko jednego. Wybrano Deynę, który w Warszawie spędził następne 12 lat. Stał się legendą Legii, z którą zdobył dwa mistrzostwa Polski. W reprezentacji Polski, prowadzonej przez Górskiego, wywalczył złoty medal olimpijski w 1972 roku i trzecie miejsce na mistrzostwach świata w 1974 roku.